pulagrusu agg.
0.1 palagrusu; f pulagrusa, pulagrusu.
0.2 Da pulagra.
0.4 Att. unica nel corpus.
0.5

0.8 AScobar: pulagrusu.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: pudagrusu.
Vinci: ø.
Pasqualino: pudagrusu, pulagrusu.
Mortillaro: podagrusu, pudagrusu.
Biundi: ø.
Traina: podagrusu.
Macaluso Storaci: ø.
VS: pudagrusu, putacrusu, putagrusu.
0.8 CTLIO: podagroso.
0.9 Salvatore Arcidiacono 31.03.2023.
ISSN 2975-111X
1 [Med.] Che soffre di podagra; podagroso.

[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 219b: pulagrusu id. chiragricus  -a -um [[...]] pulagrusa cosa id. arthreticus.

2 [Med.] Sost. Chi soffre di podagra.

[1] Gl DeclarusXIVM - Angelo Senisio, Declarus, 226r, pag. 94.25: Podager gra grum, idest qui patitur podagram, palagrusu.

[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 219b: pulagrusu id. podagricus -i.