cucùmmaru s.m.
0.1 cocummara, cucumari, cucumaru, cucummari, cucummarii; f cucumero, cucummero.
0.2 Lat. cucumerem (DELIs.v. cocomero).
0.4 Cit. tutti i testi.
0.5

Polir.: cucùmmaru salvaggiu 3.

0.8 AScobar: cucumaru.
Valla: cucumero, cucummero.
0.8 BDel Bono: cucummaru.
Vinci: cucumbaru.
Pasqualino: cucummaru.
Mortillaro: cucùmmaru.
Biundi: cucummaru.
Traina: cucùmmaru.
Macaluso Storaci: cucùmmuru.
VS: chicùmmaru, cucùmaru, cucùmbaru, cucùmburu, cucùmmaru.
0.8 CTLIO: cocómero.
0.9 Roberta Romeo 27.04.2022.
ISSN 2975-111X
1 [Bot.] Pianta del cocomero.

[1] ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum, 9.12, pag. 19.5: Item fa' cochiri li frundi di li cucumari, chi vali multu a duluri di denti.

2 [Bot.] Frutto della stessa pianta.

[1] MuntiXVC - Munti della santissima oracioni, [19], pag. 69.20: murmuravanu di quistu subtili chibu, et dichenu: "Or fussimu nui in Egiptu, illà duvi nui gaudemmu cum li grandi pintulli di la carni, et cum agli et chipulli, et cucumari et muluni!"...

3 [Bot.] Locuz. Cucùmmaru salvaggiu: pianta spontanea (e il suo frutto) simile al cocomero impiegata per scopi curativi; cocomero asinino.

[1] Gl DeclarusXIVM - Angelo Senisio, Declarus, 56v, pag. 52.7: Coloqui<n>tida de vel Coloquindis dis, idest agrestes cucurbite, minores hiis, que in ortis nascuntur, idest cucummari salvagy.

[2] ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum, 7.1, pag. 14.10: Recipe sucu di cocummara salvagio et mittali a l'urichi e leva lu duluri.

[3] MascalciaR1XVF - Tratt. di mascalcia, ms. Ricc., volg. Ruffo e Ierocle, [I.15] <Di li enoprisi .xv.>-2: <A quista infirmitati juva>, zoè prindi la radicata di cucumaru salvaiu, <pista> et tragindi lu sucu, et mictichi tantu vinu odoriferu, zo est unci .xxvij., oglu unci .ix. et nitru drami .viij. et fazindi cristeri.

[4] Ricetta (2) Harley3535 - XVP - Ricetta contro la rogna, pag. 91.12: Recipe sucu di fumusterre; [[...]] cucumari salvagi li radicati unci .ij.; sulfaru uncia .j.; oglu antiqu  quantu basta et fandi unguentu.