0.1 | karrusu; f harrusu. |
0.2 | Etimo incerto: forse ar. arus? (Pellegrini 1972: 211). |
0.4 | Att. unica nel corpus. |
0.5 |
Polir.: carrusu scassatu 1.1. |
0.7 | 1 Giovane omosessuale. 1.1 [Come ingiuria, con rif. al ruolo passivo nell'atto sessuale:] carrusu scassatu. |
0.8 A | Scobar: carrhusu, harrusu. Valla: ø. |
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: ø. Pasqualino: garrusu. Mortillaro: garrusu. Biundi: garrusu. Traina: garrusu. Macaluso Storaci: ø. VS: arrusu, garrusu, iarrusu. |
0.8 C | TLIO: ø. |
0.9 |
Sara Ravani 08.11.2023. ISSN 2975-111X |
[1] Gl F Scobar XVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 129b: harrusu cinaedus, catamitus, pornus, pathicus, mollis; — che si paga puer meritorius.
[1] Conf3XVB - Confessionale III, pag. 158.31: Hai riquestu a qualchi persuna carnalimenti? Hai iniuriatu ad alcuna fimina «bagaxa», oi garzuni «karrusu scassatu», «poza dormiri cum mammata oi cum soruta»?