nàtica s.f.
0.1 natiki; f natica, natichi.
0.2 Lat. volg. *naticam (Nocentini s.v. natica).
0.4 Att. unica nel corpus.
0.5

0.8 AScobar: natica.
Valla: natichi.
0.8 BDel Bono: naticanatichi.
Vinci: natica.
Pasqualino: nàtica.
Mortillaro: nàtica.
Biundi: natichi.
Traina: nàtica.
Macaluso Storaci: natica.
VS: nàchitanàtica.
0.8 CTLIO: nàtica.
0.9 Giuseppe Zappalà 27.06.2023.
ISSN 2975-111X
1 [Anat.] Natica.

[1] ZodiacoXVM - Zodiaco Harley 3535, [10] <Libra>, pag. 62.6: Inperò ki Libra avi potestati in li rini et li natiki, quandu la Luna è in Libra non midichinari, nè cavari sangu di li loki predicti et in la bissica di lu homo.

[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 185b: natica natespiga, clunis.

[3] Gl f VallaXVIG (1500-1522) - Voc., pag. 132: natichi, et pluraliter nominativo hi nates et haec clunis -nis.

1.1 [Anat.] Estens. Coscia.

[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 185b: natica coxa.