buarolu s.m.
0.1 buarolu.
0.2 Da buaru (LEI s.v. bovarius [VI, 1612]).
0.4 Att. unica.
0.5

0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: ø.
Vinci: ø.
Pasqualino: ø.
Mortillaro: ø.
Biundi: ø.
Traina: ø.
Macaluso Storaci: ø.
VS: ø.
0.8 CTLIO: bovarolo.
0.9 Rossella Mosti 10.06.2023.
ISSN 2975-111X
1 [Mest.] Aiutante del bovaro.

[1] CaternuXIVR - Angelo Senisio, Caternu, pag. 103.2: Item appe viiij.o augusti ser Andria da mi in lu Spiritu Sanctu tr. vj. Item per pagari la parti sua di lu buarolu tr. ij.