guvitata s.f.
0.1 f guvitata.
0.2 Da gùvitu.
0.4 Non att. nel corpus.
0.5

0.8 AScobar: guvitata.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: guvitata.
Vinci: ø.
Pasqualino: guvitata.
Mortillaro: guvitata.
Biundi: guvitata.
Traina: guvitata.
Macaluso Storaci: ø.
VS: gughitata, gutata, guutata, guvitata, uvitata, vuvitata.
0.8 CTLIO: ø.
0.9 Giuseppe ZappalĂ  30.05.2023.
ISSN 2975-111X
1 Colpo inferto con il gomito; gomitata.

[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 129a: guvitata cubiti [i]ctus.

2 Fig. Punzecchiatura?

[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 129a: guvitata vellicatio.