falcastru s.m.
0.1 falcastru.
0.2 Lat. tardo falcastrum (DEI s.v. falcastro).
0.5

0.8 AScobar: ø.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: ø.
Vinci: ø.
Pasqualino: ø.
Mortillaro: ø.
Biundi: ø.
Traina: ø.
Macaluso Storaci: ø.
VS: ø.
0.8 CTLIO: falcastro.
0.9 Alessandra Sciuto 15.01.2025.
ISSN 2975-111X
1 [Utens.] [Agr.] Attrezzo agricolo costituito da una lama falciforme, usato per potare; falcastro.

[1] Dialagu1315c.- Iohanni Campulu, Libru de lu Dialagu de sanctu Gregoriu, SECUNDU LIBRU, pag. 46.29: unu jornu sanctu Benedictu comandau chi fussj datu a kystu Gothu unu ferramentu ky è factu a modu de fauchi, lu qualj clamanu falcastru, cu lu qualj se solino runcarj ruvecti et spinj; e comandau sanctu Benedictu a chillu Gothu ky cu chillu falcastru divissj runcarj unu ruvectaru ky era supra la ripa de unu lacu, a zo ky in chillu locu se poctissj fari unu ortu.