blundiari v.
0.1 f brundiari.
0.2 Da blundu.
0.4 Non att. nel corpus.
0.5

0.8 AScobar: brundiari.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: vrunniari.
Vinci: ø.
Pasqualino: vrunniari.
Mortillaro: vrunniari.
Biundi: vrunniari.
Traina: vrunniari.
Macaluso Storaci: ø.
VS: bbrunniari, vrunnïari.
0.8 CTLIO: biondeggiare.
0.9 Salvatore Cammisuli 11.04.2024.
ISSN 2975-111X
1 Risplendere con riflessi di colore biondo; biondeggiare.

[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 50a: brundiari rutilo. || Cfr. ScobarXVIDQ (1520) - Voc. trilingue s.v. rutilo: «Resblandiri / enroxar».