0.1 | f rimundaturi. |
0.2 | Da rimundari. |
0.3 | F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue: 1. |
0.4 | Non att. nel corpus. |
0.5 |
|
0.7 | 1 [Mest.] [Agr.] Chi è addetto alla potatura (delle viti); potatore. |
0.8 A | Scobar: rimundaturi. Valla: ø. |
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: ø. Pasqualino: rimunnaturi. Mortillaro: rimunnaturi. Biundi: ø. Traina: ø. Macaluso Storaci: ø. VS: rrimundaturi, rrimunnaturi. |
0.8 C | TLIO: rimondatore. |
0.9 |
Rossella Mosti 06.04.2024. ISSN 2975-111X |
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 232a: rimundaturi defrondator.
[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 232a: rimundaturi frondator vitium.