0.1 | camuliati; f camuliata. |
0.2 | Da càmula (VSES s.v. cámula1 [camuliatu]). || Camuliari non presente nel VSM. |
0.4 | Att. unica nel corpus. |
0.5 |
|
0.7 | 1 Roso dalle tarme, tarlato (detto specif. di un abito). |
0.8 A | Scobar: camuliata cosa. Valla: ø. |
0.8 B | Del Bono: camulatu. Vinci: camuliari. Pasqualino: camulatu. Mortillaro: camullatu. Biundi: ø. Traina: camulari, camuliari. Macaluso Storaci: camuliatu. VS: camuliatu. |
0.8 C | TLIO: ø. |
0.9 |
Sara Ravani 16.02.2022. ISSN 2975-111X |
[1] SavietatiXVM - Tractatu di savietati, 1.45, pag. 60.2: Cum rickizi plangiti et tribulati per li misiri ki a vui virrannu, li vostri rickizi su infrachiduti et li vistimenti camuliati, la granchidumi et la camula sirrà testimonia cuntra di vui».
[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 55b: camuliata cosa cariosus.