VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale
http://artesia.unict.it/vsm
rimeru s.m.
0.1 | rimeru. | ||||||||||||
0.2 | Catal. remer (Michel 1996: 456 s.v. rimeru). | ||||||||||||
0.3 | ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A: 1. | ||||||||||||
0.4 | Att. unica. | ||||||||||||
0.5 | |||||||||||||
0.7 | 1 [Mar.] Chi manovra i remi; rematore. | ||||||||||||
0.8 A | Scobar: ø. Valla: ø. | ||||||||||||
0.8 B | Del Bono: ø. Vinci: ø. Pasqualino: ø. Mortillaro: ø. Biundi: ø. Traina: ø. Macaluso Storaci: ø. VS: ø. | ||||||||||||
0.8 C | TLIO: remiero. | ||||||||||||
0.9 |
Anael Intelisano 18.10.2023. ISSN 2975-111X |
[1] ValMaxXIVU - Accursu di Cremona, Valeriu Maximu, ms. A, [I, 6, 23], vol. 1, pag. 49.8: Lu casu qui avinni ad unu rimeru per grandiza di miraculu esti eguali a la morti di li duy rigi. Lu quali, divacandu oy agutandu la sentina, una inundaciuni di mari lu gittau fora di la navi; e da l'altra parti di la navi una altra inundaciuni lu rigatau a la navi.