VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale
http://artesia.unict.it/vsm
cosmògrafu s.m.
0.1 | cosmografi; f cosmografu. | ||||||||||||
0.2 | Lat. tardo cosmographum (DELI2 s.v. cosmo). | ||||||||||||
0.3 | RanzanoXVF - Pietro Ranzano, De lo autore et de li primi principii: 1. | ||||||||||||
0.4 | Att. unica nel corpus. | ||||||||||||
0.5 | |||||||||||||
0.7 | 1 [Mest.] Chi studia la geografia; geografo. | ||||||||||||
0.8 A | Scobar: cosmografu. Valla: ø. | ||||||||||||
0.8 B | Del Bono: cosmografu. Vinci: ø. Pasqualino: cosmografu. Mortillaro: cosmògrafu. Biundi: ø. Traina: cosmògrafu. Macaluso Storaci: ø. VS: ø. | ||||||||||||
0.8 C | TLIO: cosmògrafo. | ||||||||||||
0.9 |
Anael Intelisano; Rossella Mosti 12.03.2024. ISSN 2975-111X |
[1] RanzanoXVF - Pietro Ranzano, De lo autore et de li primi principii, 4.7: Et è situata [[scil. Palermo]] in oppositu di la Italia in la ripa di quilla marina chi la bacti lu mari tuscano, chi per tali nomo è chamato da li antiqui cosmografi et altri nobili auturi lu mari chi è intro la Italia et la Sichilia di la banda di tramontana.
[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 76b: cosmografu geographus, cosmographus.