VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale

http://artesia.unict.it/vsm


[ Visualizzazione standard - Elenco voci - Copia voce ]

glanda s.f.

0.1 glanda.
0.2 Lat. glandem, con metaplasmo di declinazione *glanda (DEI s.v. ghianda1).
0.3 MuntiXVC - Munti della santissima oracioni: 1.
0.4 Att. unica nel corpus.
0.5
0.7 1 [Bot.] Frutto degli alberi appartenenti al genere Quercus; ghianda.
0.8 AScobar: glanda.
Valla: ø.
0.8 BDel Bono: agghiannaghiandaghiannaghiandra.
Vinci: ghianda.
Pasqualino: agghiandraghiandraghianna.
Mortillaro: agghiànnara.
Biundi: agghiànnara.
Traina: agghiandraagghiànnara.
Macaluso Storaci: ghianna.
VS: agghiandra, agghianna, agghiànnaraaglianna, agliànnara, agliànnira, gghianda, gghianḍa, gghianna1, gghiànnara.
0.8 CTLIO: ghianda.
0.9 Roberta Romeo 11.06.2023.
ISSN 2975-111X

1 [Bot.] Frutto degli alberi appartenenti al genere Quercus; ghianda.

[1] MuntiXVC - Munti della santissima oracioni, [5], pag. 18.14: cussì comu tu vidi in una glanda exirindi dintru per dispositioni una grandi cherça, et una castagna ixirindi dintru unu grandi castagnu, volendu tiniri lu modu congruu et ordinatu a trahyrindi fori quisti cosi, in sì midesmi illi conteninu quisti cosi.


[Alimento base del maiale].

[2] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 124b: glanda per porchi glans.