VSM - Vocabolario del Siciliano Medievale
http://artesia.unict.it/vsm
miatu s.m.
0.1 | miati; f meatu. | ||||||||||||
0.2 | Lat. meatum (DELI2 s.v. meato). | ||||||||||||
0.3 | ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum: 1. | ||||||||||||
0.4 | Att. unica nel corpus. | ||||||||||||
0.5 | |||||||||||||
0.7 | 1 [Anat.] Vie urinarie. 1.1 [Anat.] Sinedd. Uretra. 2 Letto del fiume; alveo. | ||||||||||||
0.8 A | Scobar: meatu. Valla: ø. | ||||||||||||
0.8 B | Del Bono: meatu. Vinci: meatu. Pasqualino: meatu. Mortillaro: meatu. Biundi: ø. Traina: miatu*. Macaluso Storaci: miatu. VS: miatu2. | ||||||||||||
0.8 C | TLIO: meato. | ||||||||||||
0.9 |
Giuseppe ZappalĂ 12.04.2023. ISSN 2975-111X |
[1] ThesaurusXVR - Thesaurus pauperum, 33.3, pag. 44.12: Item lu galbanu, datu a biviri, apri li miati a la distillationi di la urina.
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 173a: meatu di la membra uretra.
[1] Gl F ScobarXVIL (1519) - Voc. bilingue, pag. 173a: meatu di fiumi alveus.